De column van Danny: Panem et Magazines

Portret Danny Devriendt, IPG/Dynamic

Danny Devriendt (Managing Director van IPG/Dynamic) is net terug in het land. Zoals enkele tienduizenden Belgen zat hij vast in het buitenland. Nu zit hij in quarantaine. En van daaruit schrijft hij dit…

Ik zit gevangen. Tussen muren van beton. 24 stappen van mijn zetelbed tot de microgolf in de keuken. 16 stappen van de microgolf naar de porseleinen troon. Boven ergens staat een regendouche. 17 treden op. Oneven. Daar erger ik mij aan.

Buiten is de tuin. En net daarbuiten chaos.

Ik zit gevangen. Veroordeeld door mezelf. Ik ben een gevaar voor de maatschappij. Ik ging door vier luchthavens op drie dagen. Oorden van verderf, waar kuchende, drummende en zwetende mensen elkaar in het oor hijgen. De TSA agent die even aan zijn vingers likt voor hij mijn paspoort opent. Het tienermeisje dat in mijn nek staat te hijgen na een spurtje tot de gate. De stewardess die haar vinger netjes aan de binnenkant van mijn beker houdt. Op het vliegtuig kon ik het virus ruiken. Zien. Voelen.

Mezelf veroordelen dus, voor ik naar huis terug mag van mezelf. Een strenge rechter. Veertien dagen. 336 uren. Geen recht op voorwaardelijke invrijheidsstelling.

Panem et circenses

De Romeinse dichter Juvenalis schreef in zijn Satire X dat je om de gunst van het volk te winnen, enkel haar meest oppervlakkige behoeften moet lenigen: panem et circenses. Brood en spelen. Eten en vermaak. Tweeduizend jaar later nog altijd van toepassing. In deze barre COVID-19 tijden wordt het vertaald als “toiletpapier en internet”. Met toiletpapier en social media komen we er wel.

Het nieuwe circus heet Facebook. Tik-Tok. Stories. Je ziet er mensen elkaar de hersenen inslaan voor 12 rollen kostbaar goed. Iedereen is viroloog. Het is de schuld van de reptielmensen. Van de sossen (uiteraard), van de Illuminati, van de Joden. De kerk. Van de vreemdelingen. De illegalen. Die van ginder. De donkerbruine, die de tests stelen op de luchthaven. Maar, haha. Ze gaan dood. Van het virus. Liefst nog in de kampen voor ze vluchten. COVID-19 is God’s straf. We zijn met teveel. De homo’s mogen trouwen. Sodom en Gomorra. God’s straf. Islam. Al dat virus onder die sluiers. En de Amerikanen hebben het gedaan. In een laboratorium. De schuld van Poetin. En Maggie moet weg zegt Dries.

Mijn timeline. Al het bovenstaande uit 22 posts op mijn timeline, en iets eronder in de comments. Het circus van vandaag. Zonder filter. Zonder duiding. Zonder factchecking. Want, vrije meningsuiting mijnheer. De oud-journalist in mij weent. Meningen zijn in een spel van gedubbelcheckte feiten van geen belang.

Oorlog

Het is oorlog, weet mijn internet. Oorlog tegen het virus. Ik hou mijn kop dampende koffie tegen mijn hoofd. Verfrissend. Ik kijk naar buiten. Er spelen kinderen op straat. Samen. Terwijl de ouders staan te keuvelen. Samen. In een oorlog werden die nu tegen de muur gezet. Kogel door het hoofd. Landverrraad mijnheer. Burgers in gevaar brengen. Bewust. De slag op de parking van de Colruyt. Het beleg van de Delhaize. De landing in de Lidl. Ons dolgedraaide social mediabrein wil dit oorlog noemen. Ik zie geen uitgehuilde weeskinderen door het puin van de platgelegde volkswijken wanhopig zoeken naar mama. Ik zie geen mama’s met dode lege ogen in tentenkampen, met foto’s van de door de vijand weggerukte kinderen. Geen vaders met bebloede vingertoppen die morgen proberen te redden uit het puin van vandaag. Geen sluipschutters. Geen prikkeldraad. Geen face-down-in-the-mud gedoe in de loopgraven rond het marktplein.

Om deze vijand te verslaan, moeten we enkel van onze Nespresso nippen in de zetel, comfortabel ingeduffeld in onze onesie, en bingewatchen op Netflix. Maar zelfs dat is voor de heldhaftige troepen des vaderlands teveel gevraagd. Die vinden dat ze het recht hebben om het virus ook naar hun tweede verblijf te brengen. Een kennis-golfer debatteert op Facebook dat “ze toch maar vlug de golfclub weer moeten openen. Voor de volksgezondheid”.  Anderen vragen het hoofd van Van Ranst. En van Maggie. Ook dat staat in de Bijbel. Zoek de zondebok.

Intussen is mijn koffie koud. Dit is geen oorlog. Dit is waanzin. Gebrek aan burgerzin. Onzin.

Pornhub Premium is gratis. Om deze barre tijden te doorworstelen. Nu weten we waar dat toiletpapier voor dient. Zucht.

Hier is een idee. Als de mooie magazines van deze wereld nu eens, voor heel even, hun pay-wall zouden laten varen. We laten onze social media kanalen vollopen met mooie stukken, heerlijke schrijfsels, duiding, mooie foto’s en columns. Dan spoelen we al die onzin weg. Brol, en haat, en gevaarlijke volksverlakkerij, goedkoop populisme: recht het riool in. Een magazine-internet voor een week.

Panem et Magazines. Daar spreken ze binnen tweeduizend jaar nog over.

Portret Danny Devriendt, IPG/Dynamic Danny Devriendt, Managing Director IPG/Dynamic

Lees ook onze andere opiniemakers: