Momenten voor magazines
Als er iemand is die de kracht van de verschillende media kent, is het Max B. Brouns. Tegenwoordig is hij Partner van E-Frame en freelance journalist. Zijn moment met magazines is er een in de wolken. Een column.
De band met mediamerken is vandaag ook voor mij grotendeels afhankelijk van de omstandigheden van het moment waarop ik me bevind, steeds minder van de vorm of zelfs de inhoud van het medium of de kracht van diens verspreiding. In theorie kan ik immers altijd en overal geconnecteerd blijven met de onuitputtelijke wolk via mijn uitgebreid setje mobiele dragers, zoals we dat in het jargon plegen te noemen. De informatie overspoelt me in de push-stroom en als ik niet af en toe een extra filter activeer in de apps van alle mediamerken die ik al dan niet beroepshalve regelmatig raadpleeg, wordt er mij een overvloed aan onverteerbare rommel door de strot geduwd.
In de omgekeerde richting trekken te veel mediamerken en adverteerders mijn meest private data naar binnen, in gesloten systemen voor dataverwerking waar dan weer niet al te veel informatie over bestaat. De verhouding met media is bijzonder koel en afstandelijk geworden, de afspraken met reclameboodschappen zijn gebaseerd op wantrouwen. Ik geef toe dat artikels van magazineredacties mij nauwelijks nog bereiken in mijn geconnecteerde bubbel.
Gelukkig zijn er in de ‘consumer journey’ van magazineliefhebbers soms van die momenten van verrukking waarop extra contacten gelegd worden van hoge leesintensiteit met vertrouwde bladen of tot dan toe ongekende titels. Bijzonder geschikt voor het terug aanknopen met magazines zijn trips met het vliegtuig: je bent immers enkele uren losgekoppeld van het internet, de iPad dient alleen om muziek te beluisteren en je beschikt over net genoeg ruimte om de pagina’s van A4-formaat om te draaien. Kranten zijn te hinderlijk.
Mijn magazine-ontdekkingsreizen verlopen volgens een vast ritueel. Ik haal mijn dagelijkse kranten uit de brievenbus om een kwartiertje te doorbladeren in de taxi naar Zaventem. La Libre doe ik de taxichauffeur cadeau. In de eerste persstand op weg naar de gate koop ik een stapeltje tijdschriften waaronder eentje van het land van bestemming, die ik begin te verslinden zodra ik loskom van de Belgische bodem.
Zeggen dat ik me meer in de hemel boven de wolken voel dankzij de magazines is natuurlijk overdreven, maar ik beleef toch telkens weer een aangenaam positieve ‘flow’ met ‘me-time’ en voldoende aandacht voor de ‘dwell time’ voor de advertenties, zoals wij marketeers de leesmomenten zo bevattelijk omschrijven. Magazines zullen altijd blijven beschikken over die unieke USP: kwalitatieve momenten bezorgen aan hun geliefd leespubliek.
En dan valt mijn oog op het tijdschrift in het zakje van de zetel voor mij: het is het huisorgaan van Brussels Airlines, het inflight magazine dat ze ‘b.inspired’ hebben genoemd. Al op bladzijde drie beland ik enkele kilometers lager bij de grond van plaatsvervangende schaamte. Het ding wordt samengesteld in Londen en kondigt in slecht gestructureerde zinnen met taalfouten aan dat er tussen hun promotionele informatie hier en daar ook iets in het Nederlands of het Frans te lezen staat. Ondanks zijn trendy naam, kan ik moeilijk geloven dat het tijdschrift van Brussels Airlines de reizigers vertrouwen of nieuwsgierigheid in ons land zou bieden.
Moet dit het eerste contact voorstellen met ons land voor de toekomende reizigers of zelfs voor de Belgen die terugkeren? Heeft Brussels Airlines, onze nationale trots in het luchtruim, dan geen capabele Belgische uitgever gevonden die dit tijdschrift beter kan schrijven, drukken, verdelen en de contacten te gelde maken?
Reizigers zouden de mogelijkheid kunnen krijgen om een breed scala aan content uit verschillende magazines te lezen.
Ik denk hier potentiële kansen voor uitgevers te ontwaren om content te bundelen en op een kwalitatieve manier te verspreiden via geïdentificeerde ‘targeting’. Brussels Airlines zou als mediaplatform voor hun trouwe reizigers waarschijnlijk meer verdienen dan door het plaatsen van advertenties in hun laagvliegend ‘inflight magazine’.
Wanneer lanceren we de eerste vliegende kiosk?
Max Brouns, E-Frame
Lees ook deze opinies:
- Ruben Cueppens: “Dé KPI: Time Spent on Content”
- Karen Hellemans over vrouwenbladen
- Danny Devriendt: Borsten
- Katherine Punch: “Reclamecreatieven houden van print”
- Steve Goodman: “ We moeten opnieuw de balans vinden tussen digitale en gevestigde media”
