Hoofdredacteurs verpersoonlijken het blad dat ze leiden. Bovendien hebben ze een zeer duidelijk visie over magazine media. Hoog tijd dus voor een rubriek waarin we ze aan het woord laten. Beginnen doen we deze reeks met de man die in augustus 17 jaar aan het hoofd van Moustique zal staan: Jean-Luc Cambier.
Met 17 jaar op de teller heeft Jean-Luc Cambier intussen een helikopterblik over de magazinesector. Het gevolg van een journalistieke carrière van meer dan 30 jaar bij Moustique, waaronder binnenkort 17 jaar als hoofdredacteur. Een vraag als ‘wat is de magie achter zo’n trouw aan een blad?’, mag dan ook niet ontbreken. “Ik vind het een leuk woord”, is het antwoord. “Maar het gaat natuurlijk niet om magie. Het gaat om teamwork dat tot mooie resultaten leidt.”
Cambier vergelijkt het team van Moustique dan ook graag met een legercommando. “We zijn op een missie”, zo zegt hij. “Het is enerzijds ieder voor zich, maar anderzijds verdedigt iedereen elkaar. Het doel is wat telt, niet de regels.”
Over z’n lange tijd aan het hoofd van het blad zegt hij: “Het zou een nadeel kunnen zijn, maar ik denk dat ik erin geslaagd ben het in een voordeel om te buigen. Ik snap het DNA van dat blad, dat wat altijd gelijk zal blijven. Maar ik zie ook wat kan en moet veranderen om ‘dans l’air du temps’ te blijven. En… uiteraard zullen ook ervaring, competenties en een stevige dosis geluk meespelen.”
Me-moment
Intussen is Moustique maar liefst 96 jaar oud. Net als vele andere magazines heeft het er een goed jaar opzitten, met dank aan corona. “Tijdens deze crisis hebben we gemerkt dat informatie van groot belang is”, gaat Cambier er dieper op in. “Krantenwinkels werden meteen gezien als essentiële winkels. Dat vond ik een heel belangrijk signaal.”
Tegelijkertijd zijn magazines dat me-moment van de lezer, dat kleine pleziertje dat hij zich elke week of elke maand gunt. In een vorig interview, zo’n 5 jaar geleden, vond hij dat de belangrijkste troef van magazines. Is Moustique er in de afgelopen jaren in geslaagd om dat pleziertje te blijven bieden?
“Ik denk dat het gelukt is, maar het was moeilijk”, luidt de eerlijke reactie. “We dalen in bereik en verkoop, maar minder dan onze concurrenten. We moeten eerlijk zijn: de hele markt heeft het moeilijk. 11 jaar geleden toonde Steve Jobs voor het eerst de tablet en elk magazine dacht dat dat voor hen de toekomst zou zijn. Intussen is de tablet een accessoire geworden en is alle hoop van de magazine-uitgevers verdwenen. We zijn er nog niet in geslaagd om elke dag bij onze doelgroep aanwezig te zijn. Het blijft zoeken naar het juiste businessmodel.”
Toch blijft hij overtuigd van de troeven van het ‘me-moment’. “Er is een druk om alles snel te doen, maar dat zorgt voor een tegenbeweging. Er zijn steeds meer mensen die even wat afstand willen nemen.”
Het echte leven
Inhoudelijk evolueert Moustique dus binnen zijn kader, zijn DNA. Dat betekende 10 jaar geleden de switch van Télé Moustique naar Moustique, enerzijds om aan te geven dat er meer en meer schermen zijn, anderzijds om te benadrukken dat Moustique ook maatschappelijke onderwerpen behandelt. “We willen spreken over jouw en mijn leven. Over het echte leven. Over de dingen die rondom jou gebeuren. Over de concerten die je gaat bekijken. Noem maar op.”
Ook in een steeds digitalere context moet dat DNA blijven bovendrijven. En dan zal de rol van papier evolueren. “Wanneer we erin slagen om van digital de basis te maken, moet print echt exceptioneel zijn. De kwaliteit moet dan nog omhoog. Me-time met een extra kwaliteitsinjectie. Dat is de toekomst van magazines.”
Verhuis naar IPM
Op 1 februari 2021 vond de verhuis van Moustique naar IPM plaats, daarom spraken we Jean-Luc Cambier dan ook in de Frankstraat in Brussel. Deze verhuis betekent hopelijk het einde van een turbulente periode voor het blad, dat enkele jaren geleden van Sanoma overging naar Nethys, de kabeloperator die met L’Avenir ook een krantenpoot had.
“We hebben er nooit last van gehad”, getuigt Cambier over de periode in de portfolio van de kabeloperator. “Maar evident was het natuurlijk niet. De redactie bleef steeds in Brussel, alle andere diensten werkten vanuit Namen.”
Cambier kijkt natuurlijk liever vooruit. “Nu maken we deel uit van een echte persgroep. Ze begrijpen heel goed wat geldt voor de hele sector, maar ook wat specifiek is aan de verschillende merken. Het grote voordeel is de kennis van IPM over het digitale. Daar heeft Moustique nog een achterstand in te halen.”
Consolidatie
De overname van Moustique is niet de enige beweging in het Franstalige medialandschap. Nog andere bladen veranderden van uitgever, met de transfer van Ciné Télé Revue naar Rossel als meest opvallende ‘move’. Jean-Luc Cambier begrijpt de logica erachter wel: “Je merkt duidelijk een trend naar consolidatie. De grotere magazines in ons land zullen eigendom zijn of worden van enkele grote groepen. Dat is niet verwonderlijk. Met consolidatie komt ook een kostenefficiëntie. Bepaalde kosten kunnen over meerdere titels verdeeld worden en zo komt er meer geld in de broodnodige investeringen in het digitale.”
Jean-Luc Cambier, hoofdredacteur Moustique
Ontdek ook deze opinies :
