Wanneer je het over spraakmakende covers hebt, kom je al heel snel uit bij TIME magazine. Dit magazinemerk heeft zich de afgelopen jaren meer dan ooit onderscheiden met uitdagende covers die met een beeld een heel verhaal vertellen. Niet meer dan logisch dus dat deel twee van onze ‘Uncovered’-serie, naar het boek van Ian Birch, aandacht besteedt aan het verhaal achter de TIME-covers.
TIME lijkt nergens voor terug te deinzen bij het maken van hun iconische covers. Het zijn vaak kunstwerken van creative director D.W. Pine (reeds goed voor meer dan 400 covers) in samenwerking met kunstenaars, fotografen en illustratoren (zoals Edel Rodriguez) en ze geven bij uitstek de essentie weer van culturele momenten op een manier die instant emotionele impact garandeert. Nieuws- en opiniemagazines zijn vanuit hun redactionele focus natuurlijk meer dan andere magazines in de ideale positie om dit te doen, maar TIME heeft de provocerende cover tot strategie gemaakt. (Lees ook: Magazinecovers, de stem van het verzet)
D.W. Pine zegt: “De cover van TIME kristalliseert wat belangrijk is in een eenvoudige, grafische, impactvolle 8-bij-10-inch ruimte en het is die content curation die zo krachtig is in een tijd waarin de meeste, niet alle, van onze beelden kortstondig worden gepresenteerd en morgen verdwenen zijn.” Een cover kan door de clutter van tweets, de-klok-rond-nieuwsvoorziening en allerlei concurrerende stemmen breken.
Interessant aan de TIME covers is dat ze niet altijd gebruik maken van tekst. Soms is een enkel beeld (illustratie, grafisch element of foto) zo krachtig dat er verder niks nodig is, zoals de cover waar je het Witte Huis ziet veranderen in het Kremlin. Veel mensen zien de covers nu ook digitaal, waar coveranimaties ook mogelijk zijn. Dat gebruikt het magazinemerk ook in zijn promotie van specifieke nummers op Twitter en Facebook.
Uiteraard blijft de Trump-regering een van de belangrijke onderwerpen voor TIME, maar zoals uit de video blijkt, zijn er voldoende andere maatschappelijke en politieke onderwerpen die een sprekende cover garanderen. Denk aan het artikel over drone-technologie, waarvoor 1.000 drones de lucht in gingen, maar ook wapenbezit en de Brett Kavanaugh-verkiezing zorgden voor inspiratie.
D.W. Pine is niet in zijn eentje verantwoordelijk voor de covers. Dat is teamwerk, zoals bij de meeste magazines, en vraagt soms uren brainstormen en tien verschillende voorstellen om tot het beste eindresultaat te komen. De hoofdredacteur (Edward Felsenthal) heeft daarin altijd het laatste woord.
De reeds genoemde Edel Rodriguez heeft ondertussen internationaal faam gemaakt met zijn Trump-illustraties, vooral door de man te vereenvoudigen tot een logoachtig beeld dat welhaast even herkenbaar is geworden als de Nike-swoosh: het gele haar, de oranje huid en de ‘blatende’ mond. Rodriguez zegt: “Ik probeer iets zo simpel te maken dat het op lange termijn blijft aanspreken.”
Dit ‘Trumplogo’ is niet alleen op magazinecovers van TIME en Der Spiegel gebruikt, maar zie je dan ook terugkomen in protestmarsen. Rodriguez’ werk kun je dan ook speciaal hiervoor eenvoudig downloaden.
Bron: Uncovered, FIPP
